Życiorys:
Jan Matejko urodził się w 1838 roku w Krakowie, w którym mieszkał całe życie i w którym zmarł w 1893 roku. Był synem Czecha, muzyka i nauczyciela muzyki, oraz córki krakowskiego siodlarza. Ochrzczony 1 stycznia w kościele Św. Krzyża . Miał ośmioro rodzeństwa. w 1845 zmarła siostra Matejki, a rok później jego matka. Rozpoczął on również naukę w szkole św. Barbary, skąd zostaje odebrani przez braci.
W domu Jana Matejki zawsze panowała atmosfera patriotyczna, choć jego ojciec nawet nigdy nie zdołał się mówić całkiem po polsku.
W 1848 roku dwaj bracia matejki biorą udział w Wiośnie Ludów, w której jeden ginie. Drugi z Braci, Edmund, został osadzony na Wawelu, jednak w czasie transportu ucieka i emigruje do Francji, skąd po latach wraca do kraju. W tym samym roku Jan rozpoczyna naukę w gimnazjum im. świętej Anny, które kończy w 1851 roku, jednak tylko z powodu nie uzyskania promocji do następnej klasy.
W 1852 roku rozpoczął studia w Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Wojciecha K. Sattlera. Jednak ojciec, widząc zdolności muzyczne syna, postanawia nauczyć go gry na fortepianie, który, jego zdaniem, był pewniejszą przyszłością, niż zawód malarza.
Z pomocą swojego brata, doktora Uniwersytetu Jagiellońskiego, jak pogłębiał swoja wiedzę na temat historii. Rozpoczął też tworzenie swoich pierwszych obrazów.
W 1858 roku skończył studia w Szkole Sztuk Pięknych, dostał równiez stypendium rządowe. W tym samym roku po raz pierwszy ukazała się recenzja obrazu Matejki w "Czasie".
Pod koniec 1858 roku Matejko wyjechał do Monachium, natomiast wraca z niego po niecałym roku w wyniku choroby (tyfus) oraz konieczności stawienia się przed komisją wojskową. Nigdy potem nie wrócił do Monachium na studia.
W 1860 roku wyjechał do Wiednia, gdzie zaledwie kilka dni studiuje, ze względu na to, że popadł w niełaski u jednego z profesorów. W tym samym roku umarła matka artysty.
Podczas powstania styczniowego w 1863 roku zginął przyjaciel Jana Matejki, Stefan Giebułtowski. Ze względu na stan zdrowia on sam nie wziął udziału w powstaniu.
W 1864 roku obraz "Kazanie skargi" odniósł spektakularny sukces. Został on wkrótce sprzedany za sporą sumę. W tym samym roku wziął ślub z Teodorą Giebułtowską, a następnie w 1865 roku odbywa z nią podróż do Paryża, odznaczony złotym medalem za "Kazanie skargi". W tym samym roku rodzi się syn Tadeusz. W 1867 roku przychodzi na świat drugie dziecko - córka Helena.
W 1867 roku Matejko otrzymuje cesarskie stypendium, a następnie wyjeżdża do Wiednie na studia muzyczne. Potem wyjechał do Paryża, gdzie jego obraz "Rejtan" został zakupiony przez Franciszka Józefa. W kraju natomiast obraz został źle przyjęty i stąd wynikał bardzo zajadły konflikt z najbardziej wpływową grupą odbiorców sztuki.
W 1869 roku Matejce rodzi się druga córka.
W 1870 roku Matejko odbywa podróż do Paryża, że nastąpiło jego uroczyste przywitanie przez Polonię, zgromadzoną na dworcu. Artysta otrzymuje Krzyż Kawalerski Legii Honorowej po wystawieniu "Unii Lubelskiej".
W 1872 roku artysta zostaje członkiem nadzwyczajnym Akademii Umiejętności. Za wpływy odkupił rodzinną kamienicę na ulicy Floriańskiej i przystosował ją do swoich potrzeb. Rok później Czesi proponują mu objęcie stanowiska dyrekora Akademii Sztuk pięknych, jednak odmawia. Przyjął natomiast stanowisko dyrektora Szkoły Sztuk Pięknych w Krakowie, które to stanowisko piastował do śmierci. W tym samym roku zostaje członkiem Akademii Sztuk Pięknych w Paryżu.
W 1876 roku Matejko wykupił folwark w Krzesławicach pod Krakowej (dzisiejsza Nowa Huta). Do dworu dobudowuje pracownię oraz buduje istniejącą do dziś szkołę. Zaczęła się pogłębiać choroba psychiczna jego żony.
W 1878 roku rodzi się i umiera 3 córka Matejki, Regina. W tym samym roku olbrzymi sukces odniósł obraz "Bitwa pod Grunwaldem" oraz otrzymuje złoty medal w Paryżu za Unię lubelską, Zawieszenie dzwonu Zygmunta i Portret Wacława Wilczka.
W listopadzie wyjeżdża z żoną do Włoch, zwiedzając Triest, Wenecję, Bolonię, Rzym, Florencję i Neapol, uhonorowany członkostwem Akademii Rafaelowskiej w Urbino.
Matejko zmarł w 1893 roku.
Jan Matejko urodził się w 1838 roku w Krakowie, w którym mieszkał całe życie i w którym zmarł w 1893 roku. Był synem Czecha, muzyka i nauczyciela muzyki, oraz córki krakowskiego siodlarza. Ochrzczony 1 stycznia w kościele Św. Krzyża . Miał ośmioro rodzeństwa. w 1845 zmarła siostra Matejki, a rok później jego matka. Rozpoczął on również naukę w szkole św. Barbary, skąd zostaje odebrani przez braci.
W domu Jana Matejki zawsze panowała atmosfera patriotyczna, choć jego ojciec nawet nigdy nie zdołał się mówić całkiem po polsku.
W 1848 roku dwaj bracia matejki biorą udział w Wiośnie Ludów, w której jeden ginie. Drugi z Braci, Edmund, został osadzony na Wawelu, jednak w czasie transportu ucieka i emigruje do Francji, skąd po latach wraca do kraju. W tym samym roku Jan rozpoczyna naukę w gimnazjum im. świętej Anny, które kończy w 1851 roku, jednak tylko z powodu nie uzyskania promocji do następnej klasy.
W 1852 roku rozpoczął studia w Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Wojciecha K. Sattlera. Jednak ojciec, widząc zdolności muzyczne syna, postanawia nauczyć go gry na fortepianie, który, jego zdaniem, był pewniejszą przyszłością, niż zawód malarza.
Z pomocą swojego brata, doktora Uniwersytetu Jagiellońskiego, jak pogłębiał swoja wiedzę na temat historii. Rozpoczął też tworzenie swoich pierwszych obrazów.
W 1858 roku skończył studia w Szkole Sztuk Pięknych, dostał równiez stypendium rządowe. W tym samym roku po raz pierwszy ukazała się recenzja obrazu Matejki w "Czasie".
Pod koniec 1858 roku Matejko wyjechał do Monachium, natomiast wraca z niego po niecałym roku w wyniku choroby (tyfus) oraz konieczności stawienia się przed komisją wojskową. Nigdy potem nie wrócił do Monachium na studia.
W 1860 roku wyjechał do Wiednia, gdzie zaledwie kilka dni studiuje, ze względu na to, że popadł w niełaski u jednego z profesorów. W tym samym roku umarła matka artysty.
Podczas powstania styczniowego w 1863 roku zginął przyjaciel Jana Matejki, Stefan Giebułtowski. Ze względu na stan zdrowia on sam nie wziął udziału w powstaniu.
W 1864 roku obraz "Kazanie skargi" odniósł spektakularny sukces. Został on wkrótce sprzedany za sporą sumę. W tym samym roku wziął ślub z Teodorą Giebułtowską, a następnie w 1865 roku odbywa z nią podróż do Paryża, odznaczony złotym medalem za "Kazanie skargi". W tym samym roku rodzi się syn Tadeusz. W 1867 roku przychodzi na świat drugie dziecko - córka Helena.
W 1867 roku Matejko otrzymuje cesarskie stypendium, a następnie wyjeżdża do Wiednie na studia muzyczne. Potem wyjechał do Paryża, gdzie jego obraz "Rejtan" został zakupiony przez Franciszka Józefa. W kraju natomiast obraz został źle przyjęty i stąd wynikał bardzo zajadły konflikt z najbardziej wpływową grupą odbiorców sztuki.
W 1869 roku Matejce rodzi się druga córka.
W 1870 roku Matejko odbywa podróż do Paryża, że nastąpiło jego uroczyste przywitanie przez Polonię, zgromadzoną na dworcu. Artysta otrzymuje Krzyż Kawalerski Legii Honorowej po wystawieniu "Unii Lubelskiej".
W 1872 roku artysta zostaje członkiem nadzwyczajnym Akademii Umiejętności. Za wpływy odkupił rodzinną kamienicę na ulicy Floriańskiej i przystosował ją do swoich potrzeb. Rok później Czesi proponują mu objęcie stanowiska dyrekora Akademii Sztuk pięknych, jednak odmawia. Przyjął natomiast stanowisko dyrektora Szkoły Sztuk Pięknych w Krakowie, które to stanowisko piastował do śmierci. W tym samym roku zostaje członkiem Akademii Sztuk Pięknych w Paryżu.
W 1876 roku Matejko wykupił folwark w Krzesławicach pod Krakowej (dzisiejsza Nowa Huta). Do dworu dobudowuje pracownię oraz buduje istniejącą do dziś szkołę. Zaczęła się pogłębiać choroba psychiczna jego żony.
W 1878 roku rodzi się i umiera 3 córka Matejki, Regina. W tym samym roku olbrzymi sukces odniósł obraz "Bitwa pod Grunwaldem" oraz otrzymuje złoty medal w Paryżu za Unię lubelską, Zawieszenie dzwonu Zygmunta i Portret Wacława Wilczka.
W listopadzie wyjeżdża z żoną do Włoch, zwiedzając Triest, Wenecję, Bolonię, Rzym, Florencję i Neapol, uhonorowany członkostwem Akademii Rafaelowskiej w Urbino.
Matejko zmarł w 1893 roku.